Iglaste

  To grupa roślin ozdobnych o bardzo zmiennym i zróżnicowanym wyglądzie. Znajdziemy tu krzewy kałowe dorastające do kilkudziesięciu centymetrów jak i potężne drzewa o wysokości do kilkunastu metrów. Zróżnicowanie w tej grupie roślin pod względem wysokości, pokroju, koloru i długości igieł, tempa wzrostu jest ogromne. Dlatego drzewa i krzewy iglaste są tak bardzo popularne i chętnie sadzone w naszych ogrodach.
  Ich szczególnym walorem jest dekoracyjność przez cały rok ponieważ są przeważnie zimozielone, choć nie brakuje odmian które gubią igły na zimę (np. matosekwoja, miłorząb czy modrzew).         
   Wśród licznych odmian iglaków znajdziemy krzewy i drzewa dostosowane do różnorodnych warunków siedliskowych. Na glebach lekkich i suchych świetnie radzą sobie np. sosny, jałowce, natomiast na stanowiska podmokłe nadają się np. cypryśniki czy matosekwoje. W zasadzie wszystkie iglaki dobrze rosną na większości gleb i stanowiskach słonecznych. Można je również sadzić w półcieniu a nawet w cieniu, ale wtedy musimy liczyć się z wolniejszym wzrostem i mniej wyrazistą barwą igieł. Najlepiej cień znoszą takie iglaki jak: cis,  mikrobiota syberyjska.
   Drzewa i krzewy iglaste lubią ziemię lekką kwaśną o PH 5 - 6 ( np. tuje, jałowce, cyprysiki), ale niektóre z nich wymagają podłoża o wyższym PH np, niektóre odmiany jałowca, sosna czarna, kosodrzewina, cis.          
   Iglaki możemy stosować niemal we wszystkich typach ogrodów. Krzewy i drzewa o szczególnej urodzie pod względem pokroju, kolorystyki warto eksponować pojedynczo. Najczęstszą formą zastosowania iglaków w ogrodach są żywopłoty i szpalery ( tuje, jałowce, cyprysy, cisy) formowane oraz swobodnie rosnące. Jako rośliny osłonowe świetnie chronią przed wiatrem oraz hałasem. Stanowią również skuteczną osłoną wizualną.